Project zelfstandigwonen in Guircani

Voorgeschiedenis van het project zelfstandig wonen in Giurcani.

In 2002 was Hannah Smit in de provincieVaslui in het noord oosten van Roemenië om een analyse te maken van de pleegzorg. Zo kwam zij ook in het kindertehuis in Giurcani waar ongeveer 60 gehandicapte kinderen verbleven. Het viel haar op dat daar jongeren tussen woonden die in Nederland licht gehandicapt zouden worden genoemd.
Het kindertehuis zou gaan sluiten in 2003. De jongeren zouden dan worden overgeplaatst naar een ander instituut elders in Roemenië. Hannah vatte het plan op te proberen de licht verstandelijk gehandicapte jongeren een alternatieve woonvorm aan te bieden in het dorp Giurcani, waar deze jongelui een groot deel van hun leven inmiddels hadden doorgebracht.

Realisering van het plan.

* De stichting Noi si Voi werd opgericht met als doelstelling deïnstitutionalisering van de licht gehandicapte jongeren. Zie: doelstelling
* de roemeense overheid werd gewonnen voor het plan.
* professionele hulp uit Nederland hielp bij de selectie van de jongeren die de module 'zelfstandig wonen' wellicht aan zouden kunnen. De Stichting Ijlanden zond deskundigen naar Roemenië om een verantwoorde selectie te maken.
* de geselecteerde jongeren werden tijdelijk geplaatst in pleeggezinnen in het dorp. Dit was bedoeld als overbrugging van de periode dat het kindertehuis al zou zijn gesloten, maar de nieuwe woningen nog niet klaar zouden zijn.
* Mihaela Coatu, een Roemeense psychologe, werd als maatschappeijk werkster aangesteld. Zij ondersteunde de begeleiders - 'de persoonlijk assistenten' - van de jongeren en trainde met deze jongeren zelfredzaamheid en sociale vaardigheden.
* Gezocht werd naar de natuurlijke biologische familie van de jongeren. Er werden bezoeken gebracht aan deze ouders en verwanten en er werden 'leefboeken' aangelegd met foto's uit de eigen historie.
* In Nederland werd een donateursgroep gevormd en werd op allerlei manieren geld ingezameld voor de bouw en inrichting van de huizen en voor de dagbesteding van de jongeren. Zie: wat kunt u doen
* met veel hulp van vrijwilligers werden twee groepswoningen gebouwd. Zie: vrijwilligerswerk doen
* Acht jongens konden in 2004 in de groepshuizen gaan wonen. Drie meisjes gingen wonen bij mentor-ouders in het dorp omdat zij het niveau van zelfstandig wonen in een groepshuis niet zouden aankunnen.

De alternatieve woonvorm van 2003 tot heden.

De persoonlijk assistenten van de jongeren begeleidden de jongeren dag en nacht zoveel als nodig is in hun zelfstandig leven. Iedere persoon van 18 jaar en ouder, die in een bepaalde mate gehandicapt is, kreeg een persoonlijk assistent.
De begeleiding gebeurde met veel respect en begrip voor de eigen kenmerken van (het gevoelsleven) van de licht verstandelijk gehandicapte persoon. Zie voor een beschrijving van deze kenmerken : lezingen
De jongens woonden in twee huizen waar aanvankelijk 's nachts bij toerbeurt een persoonlijke assistent bleef slapen, maar waar de jongeren later 's nachts alleen konden zijn.
De meisjes woonden dag en nacht bij hun mentor-ouder, hun persoonlijk assistent, maar namen tegelijkertijd op diverse manieren deel aan het leven in de groepshuizen.
De jongeren in de groepshuizen sliepen in tweepersoonskamers met ruimte voor de eigen privacy. Zo hadden zij eigen kastjes en hun eigen wandversieringen. De kamers waren - anders dan in de de instituten- gevarieerd ingericht, met veel eigenheid in meubels en aankleding.
Overdag was er voor iedereen een dagschema met huishoudelijke taken, diverse activiteiten en werk buitenshuis. De dagactiviteiten werden opgeschreven in agenda's en schema's op de muren.
In de huizen leerden de jongeren zelfredzaamheid zoals bijvoorbeeld eigen verzorging en hygiëne, het huishouden doen, broodmaaltijden maken, omgaan met geld en boodschappen doen.
De warme maaltijden kregen ze aanvankelijk in de woningen waar de persoonlijk assistenten woonden, maar later werd er gekookt en gegeten in de groepshuizen.
Veel aandacht was er voor het leren van sociale vaardigheden om goed met elkaar, met anderen en met de (huis) dieren te kunnen omgaan. Zij leerden ook veel practische vaardigheden zoals bijvoorbeeld zelfstandig reizen met de bus.
Vasile was een goed voorbeeld hiervan. Hij werkte twee dagen per week als schoenmaker in de stad Barlad. Hij reisde zelfstandig vanuit Giurcani heen en weer met de bus en logeerde dan een nacht bij een kennis van Noi si Voi.
Verder leerden de jongeren met plezier veel nieuwe dingen zoals fietsen (en het onderhoud van de fietsen), paardrijden (en het verzorgen van het paard), voetballen, tuinieren, timmeren, hout bewerken, bezems maken en weven.
De jongeren maakten zich verder nuttig in het dorp met vuilnis ophalen, water halen, werken op het land bij de boeren en zorgen voor het vee.
Enkelen van de jongeren beoefenden een eigen vak. Zo stonden er een kapper, een schoenmaker en een koffie-bediende, voor in het bejaardentehuis, op. Schoenmaker Vasile bleef niet bij zijn leest, maar maakte naast schoenen ook de klassieke Roemeense vegers van SORGHUM bicolor. Opvallend is hoe actief en geïnteresseerd deze jongeren zich vaak gedroegen en hoe trots zij soms waren op alles wat ze hebben geleerd. Een groot verschil met de soms apatische levenshouding van vroeger in het instituut waar minder ruimte en tijd was voor persoonlijke aandacht en het creëren van uitdagingen.

Het project “alternatieve leefvorm Giurcani” werd in november 2007 grotendeels overgedragen aan de Roemeense overheid. Noi si Voi hield wel een stevige vinger aan de pols. Het Roemeense bestuurslid Alina zat dicht bij het vuur. Van tijd tot tijd werd er samen met de overheid gekeken naar wat de beste omstandigheden zijn voor de bewoners van het nieuwe huis in Gurcani.
Na de opening van de zorgboerderij in Gagesti verhuisden een aantal jongeren naar deze boerderij en bleven er een paar jongens achter in de alternatieve woonvorm in Giurcani.
In september 2011 kreeg het huis een grote opknapbeurt, dankzij een groep vrijwilligers uit Zwolle.
Uit hun verslag: ' In het jongenshuis' Casa Noua' zijn alle kamers gesausd, zijn laminaatvloeren gelegd, is in één keuken een nieuw aanrecht geplaatst, is in één badkamer een tegelwand vernieuwd en een afscheidingsmuurtje gebouwd. In beide badkamers is een nieuwe radiator gekomen. Ook zijn de bedden voorzien van nieuwe dekbedden en hoezen, zodat alles weer fris en schoon is. Het was een grote klus, maar de blijdschap van de jongeren vergoedt alles!'
Zie voor foto's van dit werk deze pagina en voor het verslag bezoekersverhalen en sponsoring en acties.
Vanaf 2011 zijn er nieuwe arbeidsvoorzieningen gecreeerd op de geitenhouderij zorgboerderij 'Ferme de capre Bettine', die niet ver van Giurcani in Gagesti staat. Zie: geitenhouderij zorgboerderij Daarop is een aantal van de jongeren uit Giurcani
permanent gaan wonen op de zorgboerderij en een ander groepje tijdelijk. Door gebrek aan personeel en doordat de verwarming stuk ging in Guircani moesten sommige bewoners van Guircani wel tijdelijk op de boerderij gaan wonen. In het voorjaar van 2014 is het huis in Giurcani grondig aangepakt. Met name ook de werkgroep Nieuw- Vennep komt in 2014 het huis in een nieuw jasje steken. Er komt isolatie en een nieuwe houten wand over het bestaande werk heen. Ook komt er een aangepaste entree met een hal vanwaaruit je de vier deuren bereikt. Zie het verslag van de werkgroep van mei 2014 op de pagina bezoekersverhalen. Nadat de opknapbeurt klaar was is een groepje jongeren dus weer van Gagesti naar Giurcani verhuisd. Het gaat om een groepje dat in redelijke mate zelfstandig kan leven. De jongens worden een aantal uren per week begeleid. In 2015 wordt met een groep vrijwilligers de nieuwe pui van het woonhuis in Giurcani geschilderd.

Wat moet er gebeuren voor alle jongeren in Giurcani en op de boerderij in Gagesti?

* Afstemmen met DGASPC (de Kinderbescherming) over de basis verzorging en het dagritme van de jongeren.?
* Dagprogramma’s verder ontwikkelen en verfijnen.
* Voor de gezondheid van de jongeren zorgen. Prioriteit is de tandarts.?
* Activiteiten ondernemen in de samenleving zoals boodschappen doen, uitstapjes maken, excursies organiseren, zwemmen en bezoekjes afleggen bij kennissen en familie. Reizen met de trein maken.
* Diverse families in het dorp ondersteunen en helpen.?
* Kleine vakanties organiseren met kleine groepjes jongeren.?
* In het textielatelier het plastic op kleur sorteren om meer variatie in de tassen te brengen.

2005. Dit is een trailer van de film van 24 minuten met de titel 'een nieuw huis, een eigen thuis' die is gemaakt van het project 'alternatieve woonvorm Giurcani'

2015

2015 maart. Het hondenhok bij de jongens in Guircani. Dit hondenhok is aan vervanging toe!
Zie ook de dagboekaantekeningen van Hannah onder nieuwsbrieven

2015 juli. Wil Bultman zette het huis in Guircani weer mooi in de verf.

2015 juli. De werkgroep Nieuw Vennep knapte de voorgevel op van het huis in Guircani.

2014

2014-augustus-Giurcani,is-weer-bewoond-06.jpg